Historia Kamienicy



Dom nr 26. Kamienica pod świętym Janem Kapistranem.

Kamienica „Pod św. Janem Kapistranem” została zbudowana w poł. XIV wieku. W XV wieku nazywana była Książęcą, gdyż w XIV wieku była własnością książąt mazowieckich. Nazwa “Podparta” wzięła się od narożnej przypory, zaś nazwa “Pod św. Janem Kapistranem” wzięła się stąd, iż podobno Jan Kapistran mieszkał tutaj podczas pobytu w Krakowie w latach 1453-1454. Zgodnie z tradycją, przed kamienicą miał głosić swe kazania. To pod jego wpływem dochodziło do nawróceń oraz pozbywania się majątków na rzecz kościoła. Pobyt ten upamiętnia posąg z II poł. XVIII wieku wyobrażający świętego a znajdujący się na wysokości pierwszego piętra, na rogu kamienicy.

W 1494 roku kamienica gościła posłów tureckich udających się do króla Jana I Olbrachta. W tym narożniku Rynku obozowało wtedy kilkadziesiąt koni i 16 wielbłądów.
Wówczas Krakowianie po raz pierwszy zobaczyli konie czystej krwi arabskiej, co bardziej wzbudziło ich ciekawość.


Innym, bardzo znanym mieszkańcem kamienicy był, jak głosi legenda, słynny czarnoksiężnik – mistrz Twardowski. Podobno mieszkał w tym domu w XVI wieku.
Pan Twardowski to postać szeroko znana. W tamtych czasach Kraków odgrywał wówczas rolę prawdziwej mekki czarnoksiężników. W XVIw (wg źródeł pisanych) astrologia i po części alchemia stały się przedmiotem oficjalnych wykładów na Akademii Krakowskiej. Pozostałe, tj. magia, nekromancja, kabalistyka, chiromancja, krystalomancja i katoptromancja, należące do dyscyplin tajemnych, uprawiane były poza murami tej uczelni.

Janowi Twardowskiemu przypisywane było wywołanie ducha zmarłej Barbary Radziwiłłówny.
Niemieccy badacze uważają że Jan Twardowski był Niemcem i studiował w Wittenberdze – najprawdopodobniej magię.

Jan Twardowski pozostawił po sobie dwie księgi – pracę o magii oraz encyklopedię nauk z których żadna jednak nie przetrwała do dnia dzisiejszego.
Miłośnicy legendy o Twardowskim mogą się również wybrać do Pałacu Krzysztofory.

Pod budynkiem ciągnie się skomplikowana sieć piwnic i korytarzy, w których czarnoksiężnik miał ukryć swój skarb, który zdaniem niektórych wciąż znajduje się w labiryncie.

Najstarszych gotyckich detali budynku można doszukać się w jego piwnicach.
Kamienica pod koniec XIX wieku otrzymała formę pałacu palladiańskiego,